Psycholoog Johan Op De Beeck

Jong Volwassenen

of Transitieleeftijd

Jong-volwassenen krijgen allerlei uitdagingen voorgeschoteld: opleiding of werk zoeken, zelfstandig gaan wonen, zorg dragen voor zichzelf ook al liep het tijdens hun opvoeding niet optimaal, partnerrelaties, ...

Cliënten in deze leeftijdsgroep (18-25 jaar) dragen vaak nog trauma's mee uit hun kindertijd of uit hun ervaringen als jongere. Vaak doen jongeren en jongvolwassenen in hun eerste partnerrelaties of in het verkennen van hun seksualiteit traumatische ervaringen op. Nochtans ben je nu op volwassen leeftijd en sta JIJ er voor om de invloeden uit het verleden aan te pakken. Dit kan met de hulp van vrienden, in een gezonde partnerrelatie, door toewijding aan jezelf, en indien nodig met de hulp van een psychotherapeut. (Ik ben niet van mening dat iedereen dient beroep te doen op een psycholoog. Integendeel, ik hoop dat er wijze en tactvolle vrienden, collega's en familie rondom jou zijn die je steunen en door moeilijkheden door helpen.)

Aan de andere kant ervaar ik als klinisch psycholoog dat jong volwassenen vaak over een sterk vermogen tot leren en reflecteren beschikken zodat ze vaak snel aan de slag kunnen met geboden psychische hulp. Op deze leeftijd kunnen de invloeden van trauma's veel makkelijker opgeruimd wordn dan bij cliënten op middelbare leeftijd.

In deze leeftijd, en wat later, stichten mensen vaak hun eigen gezin. Voor sommige moeders verliep hun bevalling zo ingrijpend dat het een impact heeft op de relatie met hun jong kind. Traumabehandeling kan deze negatieve impact wegnemen en je vrij maken om er helemaal te kunnen staan voor je kind. Wanneer je zoontje of dochtertje een veilige hechting met je kan ontwikkelen, dan is dit een stevige vertrekbasis voor zijn of haar verdere leven. "It takes a village to raise a child." geeft meteen aan dat het niet alleen aan de moeders en vaders is om deze ankerplek te vormen. En omgekeerd: los van de grote inzet van vaders en moeders kan er veel mislopen in de ontwikkeling van een kind, waardoor een veilige hechting trachten te bewerkstelligen een hele uitdaging kan zijn.

Migratie en diversiteit zijn troeven voor de maatschappij. Toch worden mensen die diversiteit aandragen vaak benadeeld of moeten ze zich extra bewijzen. Ongeacht of het gaat over culturele diversiteit, neurodiversiteit, genderdiversiteit, andere samenlevingsvormen of wat dan ook. Jonge gezinnen die extra diversiteit aandragen of meedragen komen vaak voor extra uitdagingen te staan. Als psycholoog kan ik helpen om in stresserende omstandigheden of in beperkende omgevingen toch het hoofd boven water te houden en een overzicht te bekomen waarin je de juiste beslissingen kan nemen.