Mensen lopen vaak jaren rond met de last van de gevolgen van traumas. Er zijn gedachten, beelden en gevoelens die zich
opdringen en die kost wat kost vermeden worden. Er is een verhoogde waakzaamheid, stress en prikkelbaarheid. De levenswereld verarmt.
Vermoeidheid, uitputting en soms ook depressieve klachten doen zich voor.
Men spreekt hier van het posttraumatisch stress syndroom, afgekort: PTSS. De Engelse benaming is posttraumatic stress
disorder, afgekort: PTSD. (Hier vind je een lijst met PTSS symptomen.)
Specifieke fobieën ontstaan op een gelijkaardige wijze als PTSS, met dat verschil dat de oorspronkelijke situatie vaak
niet levensbedreigend was en vaak vergeten wordt.
Wanneer ik als traumapsycholoog stel dat deze stress, last en beperkingen weg te nemen zijn door het verwerkingssysteem te smeren,
dan klinkt dit in eerste instantie ongeloofwaardig.
Als het met de nodige kennis en kunde relatief eenvoudig is om het eigen gesmeerde verwerkingssysteem deze stress weg te laten nemen,
waarom is het deze mensen dan niet zelf gelukt in al die tijd? En waarom is als psychotherapeut gewoon spreken met je cliënten onvoldoende om ze hun
hun trauma's te laten verwerken?
Johan Op De Beeck is een erkend klinisch psycholoog. Na een opleiding tot systeem psychotherapeut en EMDR-therapeut specialiseerde hij zich verder tot traumapsycholoog. Hij werkt te Antwerpen.